Pościg pieszy to sytuacja, w której funkcjonariusz podejmuje fizyczną próbę zatrzymania osoby...

W trakcie pościgu pieszego:

• Jeden z funkcjonariuszy rozpoczyna bieg za podejrzanym, drugi (jeśli obecny) wraca do radiowozu, by udzielić wsparcia i spróbować zablokować trasę ucieczki.
• Każdy pościg pieszy musi zostać zgłoszony przez radio z podaniem lokalizacji, kierunku ucieczki i opisu podejrzanego.

Działania funkcjonariusza w pojeździe

Jeśli warunki drogowe pozwalają – funkcjonariusz w pojeździe stara się przeciąć drogę uciekinierowi lub go okrążyć. W terenie trudnym do poruszania się radiowozem (np. dzielnice z wąskimi alejkami, liczne ogrodzenia, strefy piesze), funkcjonariusz szuka alternatywnej drogi ucieczki podejrzanego, by ją zablokować.

Zachowania funkcjonariusza biegnącego za podejrzanym

Funkcjonariusz cyklicznie nawołuje podejrzanego do zatrzymania się (np. "LSPD! Zatrzymaj się!"). Przede wszystkim zachowuje szczególną ostrożność przy przekraczaniu ulic, zaułków, wejściu w niebezpieczne dzielnice, czy przeskakiwaniu przeszkód.

Zasady użycia siły podczas pościgu

• Obalenia fizycznego
• Tasera
• Broni palnej – tylko w sytuacjach skrajnych

Zakończenie pościgu

• Funkcjonariusz wbiega na teren gangów
• Uciekinier zeskakuje z dużej wysokości
• Uciekinier przebiega przez ruchliwą ulicę, zagrażając życiu funkcjonariusza
• Funkcjonariusz traci kontakt wzrokowy i nie jest w stanie kontynuować pościgu bez narażania siebie lub innych

Po zakończeniu pościgu

• Zabezpieczyć podejrzanego
• Rewizja osobista
• Dokumentacja CAD/MDT

ZAWSZE ZAMYKAJ RADIOWÓZ PRZY JEGO OPUSZCZENIU!

Pościg to dynamiczna sytuacja operacyjna, w której funkcjonariusze LSPD podejmują działania...

Ogólne zasady pościgu

Zgłoszenie pościgu

• Lokalizacja
• Opis pojazdu/osoby
• Kierunek ucieczki
• Powód zatrzymania

Dowódca pościgu

Pierwszy funkcjonariusz staje się tymczasowym dowódcą...

Radiooperator

Odpowiada za komunikację. Zazwyczaj to U1 lub inna dwuosobowa jednostka.

Zasady bezpieczeństwa

• Nie narażać życia cywilów ani funkcjonariuszy
• Można przerwać pościg w razie zagrożenia

Pościg lądowy

Nie wolno samodzielnie wykonywać manewrów bez rozkazu.

Rola jednostek

• U1 i U2 – bezpośredni pościg
• Pozostałe – blokady, kolczatki

Zasady jazdy

• Trzymanie pasa
• Bezpieczny odstęp
• Sygnalizacja świetlna i dźwiękowa

Pościg wodny

Dotyczy ucieczek motorówką lub wpław.

• Zakaz taranowania
• Kontakt wzrokowy
• Użycie broni tylko w przypadku zagrożenia życia

Uwaga: Po zakończeniu pościgu odnotuj interwencję w dokumentacji!

Manewr PIT polega na uderzeniu radiowozem w tylną część pojazdu uciekającego – w nadkole lub tuż za kołem w tylny zderzak. Powoduje to poślizg i obrót pojazdu wokół własnej osi.

Kiedy stosować?

• Po zatwierdzeniu przez dowódcę pościgu
• Gdy prędkość jest umiarkowana
• Gdy warunki są bezpieczne (teren niezurbanizowany, niewielki ruch)

Stosuj tylko wtedy, gdy bezpieczeństwo funkcjonariuszy i cywilów nie jest zagrożone!

Wersja PIT wykonywana na przedniej części pojazdu (nadkole/przedni zderzak). Działa identycznie jak standardowy PIT, powodując utratę kontroli i obrót.

Kiedy stosować?

• Po zatwierdzeniu przez dowódcę pościgu
• Przy umiarkowanej prędkości
• W warunkach umożliwiających bezpieczne zatrzymanie

Polega na zablokowaniu pojazdu podejrzanego ze wszystkich stron, najczęściej przy zatrzymanym pojeździe. Można go wykonać z pomocą innych radiowozów lub przeszkód.

Manewr ten należy do grupy najbezpieczniejszych i najskuteczniejszych. Zaleca się częste jego używanie!

Celowe uderzenie w pojazd podejrzanego w celu jego zatrzymania lub unieruchomienia. Można prowokować uciekiniera do zderzenia z przeszkodami.

Kiedy stosować?

• Po zatwierdzeniu przez dowódcę
• W przypadku zagrożenia życia lub zdrowia
• Gdy pojazd znajduje się na terenie Fortu Zancudo lub lotniska

Stosuj tylko w ostateczności!

Polega na wyprzedzeniu pojazdu uciekającego i stopniowym zwalnianiu przed nim. Uniemożliwia to kontynuowanie ucieczki bez kolizji.

Manewr ten należy do grupy bezpieczniejszych. Zaleca się jego używanie w rozsądnych granicach.

Trzy radiowozy: dwa równolegle po bokach, jeden z tyłu. Zespół ten delikatnie spowalnia i zamyka pojazd podejrzanego w kształt strzałki.

Manewr trudny i rzadko stosowany. Zalecany tylko w bezpiecznych warunkach drogowych.

Polega na równoległej jeździe obok pojazdu uciekiniera bez kontaktu fizycznego. Technika psychologiczna – presja i obserwacja.

Kiedy stosować?

• Gdy uciekinier nie zachowuje się agresywnie
• Przy umiarkowanej prędkości (do 100 km/h)
• Gdy warunki drogowe pozwalają

Polega na delikatnym pchaniu tylnej części pojazdu uciekiniera przez radiowóz – bez zderzenia. Ma za zadanie spowolnić i zdezorientować.

Manewr należy do bezpieczniejszych. Zalecany przy niewielkim ruchu drogowym.

Radiowóz wyprzedza i zajeżdża drogę pojazdowi uciekiniera (do 90°), wymuszając kolizję boczną, która ogranicza prędkość i umożliwia zatrzymanie.

Zalecany tylko przy niskich prędkościach i gdy nie zagraża cywilom.

Inicjacja zatrzymania

Funkcjonariusze włączają sygnały świetlne i dźwiękowe, po czym wydają komunikat wzywający kierującego pojazdem do zjazdu na pobocze oraz wyłączenia silnika.

Ustawienie radiowozu

Radiowóz ustawia się w taki sposób, aby prawe koło znajdowało się w przybliżeniu na wysokości środka pojazdu zatrzymywanego. (patrz: zdjęcie poglądowe).

Polecenie wyłączenia silnika

Jeżeli kierujący nie zastosuje się do polecenia wyłączenia silnika, należy powtórzyć komunikat dwukrotnie. W przypadku dalszego braku reakcji i po odczekaniu czasu umożliwiającego podjęcie przez kierującego działania, funkcjonariusze przechodzą do zatrzymania FTS.

Weryfikacja rejestracji pojazdu

Funkcjonariusze sprawdzają numery rejestracyjne w systemie:

• Jeżeli pojazd figuruje jako poszukiwany, należy przejść do zatrzymania FTS.
• Jeżeli pojazd nie ma przypisanego właściciela (pojazd niezarejestrowany), interwencję należy prowadzić z bronią palną w gotowości.

Zgłoszenie zatrzymania

Zgłasza się przez radio odpowiedni komunikat o podjęciu zatrzymania drogowego.

Podejście do pojazdu

Funkcjonariusze opuszczają radiowóz i podchodzą do zatrzymanego pojazdu. Z pojazdu wysiada zarówno kierowca, jak i pasażer. Pasażer pozostawia odciski palców na karoserii w rejonie tylnego nadkola.

Kontakt z kierującym

• Funkcjonariusz prosi kierującego o uchylenie szyby.
• Przedstawia się, podając imię, nazwisko, numer odznaki oraz stopień.
• Prosi o okazanie dokumentów, wydaje polecenie pozostania w pojeździe i trzymania rąk na kierownicy.
• Dokumenty są zabierane do radiowozu celem weryfikacji (pasażer pozostaje przy pojeździe, do radiowozu wraca tylko kierowca).

Działania funkcjonariusza przy pojeździe

Funkcjonariusz pozostający przy pojeździe również się przedstawia (imię, nazwisko, numer odznaki i stopień) oraz może prowadzić krótką rozmowę z kierowcą lub pasażerem.

Weryfikacja danych

W radiowozie sprawdza się, czy pojazd należy do kierującego i czy kierujący nie figuruje jako osoba poszukiwana.

Zakończenie interwencji

Jeżeli nie stwierdzono nieprawidłowości, funkcjonariusz powraca do kierującego, informuje go o przyczynie zatrzymania, wystawia mandat lub udziela ustnego pouczenia, zwraca dokumenty, życzy miłego dnia i poleca odjazd po zgaszeniu sygnałów świetlnych. Następnie zgłasza zakończenie interwencji przez radio.

Jeżeli kierujący jest poszukiwany lub pojazd figuruje jako kradziony (kradzież musi być zgłoszona w systemie), przechodzi się do procedury FTS.

Cel procedury

Zatrzymanie podwyższonego ryzyka stosuje się w sytuacjach, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że kierujący lub pasażerowie pojazdu mogą być uzbrojeni, są osobami poszukiwanymi lub pojazd figuruje jako skradziony (kradzież musi być zgłoszona w systemie).

1. Wymagane siły i ustawienie pojazdów

• Do przeprowadzenia procedury niezbędne są trzy jednostki patrolowe.
• Pierwszy i drugi radiowóz ustawiają się pod lekkim kątem za pojazdem podejrzanych, zapewniając maksymalną osłonę funkcjonariuszom.
• Trzeci radiowóz ustawia się w większej odległości, po przeciwnej stronie ulicy, w celu obserwacji terenu i wsparcia w przypadku próby ucieczki napastników lub interwencji osób trzecich.

2. Przygotowanie i wezwanie wsparcia

Funkcjonariusze z pierwszej jednostki wzywają natychmiastowe wsparcie drogą radiową. Obydwaj funkcjonariusze powracają do radiowozu i oczekują na przyjazd zespołów wsparcia, utrzymując obserwację podejrzanych.

3. Wydawanie poleceń

W trakcie FTS funkcjonariusze nie proszą, lecz wydają polecenia jasnym, donośnym głosem. Kolejność wydawania poleceń:

• Kierowca musi uchylić szybę i wyrzucić przez nią kluczyki od pojazdu.
• Następnie wszyscy pasażerowie muszą ponieść ręce do góry, a osoby siedzące z tyłu oprzeć dłonie o zagłówki przednich siedzeń.
• Kierowca wysunąć obie ręce za szybę.
• Otworzyć drzwi pojazdu od zewnętrznej strony (bez sięgania do wnętrza).
• Po opuszczeniu pojazdu wykonać trzy kroki w lewo.
• Jeżeli kierujący posiada torbę lub plecak, polecenie aby powoli odłożył go na ziemię.
• Podnieść koszulkę.
• Obrócić się o 360° (pełny obrót) celem wizualnej kontroli pod kątem posiadania broni.

Jeżeli widoczna jest broń:

• Polecenie, aby powoli odłożyć ją na ziemię.
• Następnie przesunąć (kopnąć) broń w stronę funkcjonariusza.
• Odwrócić się plecami do funkcjonariuszy.
• Powoli cofać się w ich stronę.
• Wyznaczony funkcjonariusz dokonuje obezwładnienia i założenia kajdanek, po czym odprowadza osobę do radiowozu.

Po zabezpieczeniu kierującego procedurę powtarza się dla:

• Pasażera przedniego siedzenia.
• Pasażera tylnego lewego.
• Pasażera tylnego prawego.

Zasady bezpieczeństwa

• W trakcie procedury wszyscy funkcjonariusze utrzymują gotowość do użycia broni palnej.
• Osłony radiowozów muszą być wykorzystywane jako ochrona balistyczna.
• Należy zachować pełną widoczność rąk wszystkich zatrzymywanych osób.
• Wydawane polecenia muszą być jednoznaczne, krótkie i dostosowane do sytuacji taktycznej.